Nużeńce to jedne z najczęściej spotykanych pasożytów bytujących tak na mieszkach włosowych jak również gruczołach łojowych na brzegach powiek.
Wielkość jego ciała wynosi 0,3-0,4 mm długości, przy czym samiec jest mniejszy od samicy. Jest on robakowato wydłużony o obłym kształcie ciała,
białawy lub żółtawy, z długim wtórnie pierścieniowatym odwłokiem. W tylnej części ciała jest zwężony, natomiast w przedniej części ciała ma 4 pary odnóży,
sztylecikowe szczękoczułki (chelicery) i nogogłaszczki (pedipalpy). Ciało nużeńca jest okrężnie bruzdkowane.
Cykl rozwojowy pasożyta trwa 18–24 dni. Zapłodniona samica znosi 20–24 jaj. Z jaj wylegają się larwy, z których powstają nimfy podobne do osobników dorosłych. Larwa ma 3 pary odnóży krocznych. Przednia część jego ciała tkwi w tkance, tylna część charakterystycznie sterczy. Człowiek może zarazić się nużeńcem przez bezpośredni kontakt ze skóra zakażonej osoby lub przez kontakt pośredni np. podczas korzystania z tych samych ręczników, pościeli, kosmetyków, a nawet poprzez unoszący się w powietrzu kurz w którym mogą się znajdować jaja nużeńca. U ludzi mogą występować dwa gatunki nużeńca.